In a mea palma am .
Ce-mi e cel mai frica
E sa nu o sparg .E atat de finuta
E atat de delicata ,
De simt ca niciodata
Nu o pot proteja .
E o simpla sticla
In ochii tai albastri .
Va prinde viata .
Modelata-n fel si chip
Niciodata nu poate fi cioplitIn lemn sau piatra ,
Ea niciodata
Nu va invia .
Niciun comentariu:
Trimiteți un comentariu